-
1 trudzić
trudzić (-dzę) (fatygować) bemühen;trudzić się sich abmühen, sich plagen;niepotrzebnie się trudzisz die Mühe kannst du dir sparen -
2 trudzić
trudzić [truʥ̑iʨ̑]\trudzić kogoś czymś jdn mit etw bemühen ( geh)II. vr1) ( męczyć się)\trudzić się nad czymś sich +akk mit etw abmühen -
3 mordować się
несов.1) убива́ть друг дру́га2) би́ться; му́читься; надрыва́тьсяmordować się się nad zadaniem — би́ться над зада́чей
mordować się się przy żniwach — надрыва́ться на жа́тве
Syn: -
4 mordować\ się
несов. 1. убивать друг друга;2. биться; мучиться; надрываться;\mordować\ się się nad zadaniem биться над задачей;
\mordować\ się się przy żniwach надрываться на жатве+1. zabijać się 2. trudzić się, mozolić się, wysilać się, męczyć się
-
5 pocić się
pocić się [pɔʨ̑iʨ̑ ɕɛ]vrnogi się komuś pocą jd schwitzt an den Füßen\pocić się nad czymś sich +akk mit etw abmühen, bei etw ins Schwitzen kommen -
6 tru|dzić
impf Ⅰ vt 1. (fatygować) to trouble- no i po co pan ją trudził, przecież to stara kobieta you shouldn’t have bothered her, she’s an old woman- niepotrzebnie trudzono go tą sprawą it was not necessary to trouble him with this problem2. książk. (męczyć) to tire, to weary- nie masz pojęcia, jak ta podróż mnie trudzi you’ve got no idea how much this journey tires me- trudzić oczy to strain one’s eyesⅡ trudzić się to toil, to labour GB, to labor US- dziecko trudziło się z rozwiązywaniem butów the child struggled to untie his/her shoelaces- trudził się nad rozwiązaniem zadania he toiled away at solving the problem- niepotrzebnie się pan trudził you needn’t have botheredThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tru|dzić
-
7 męcz|yć
impf Ⅰ vt 1. (zadawać ból) to torture, to torment ⇒ zamęczyć 2. (wyczerpywać) to tire out- męczyć sobie wzrok to strain one’s eyes ⇒ zmęczyć3. (denerwować) to torment, to pester (kogoś czymś sb with sth)- nie męcz mnie swoim gadaniem stop pestering me with your chatter ⇒ zamęczyć4. (usilnie prosić) to pester (kogoś o coś sb with sth)- dziecko męczyło matkę o zabawkę the child pestered his mother to buy him a toy5. pot. (robić niechętnie) to toil (coś over sth)- męczyć gamy i pasaże na fortepianie to toil over the scales and arpeggios on the piano ⇒ zmęczyćⅡ męczyć się 1. (cierpieć) to suffer, to feel pain 2. (szybko tracić siły) to tire (out)- ojciec męczy się szybkim marszem the father tires when walking quickly ⇒ zmęczyć się3. (robić z trudem) to toil (nad a. z czymś over sth); to sweat- męczył się nad zadaniami z matematyki he sweated over the maths problems■ męczyć się jak potępieniec (cierpieć) to suffer like a condemned soul; (trudzić się) to sweat bloodThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > męcz|yć
-
8 męczyć
(-ę, -ysz); vt* * *ipf.1. (= poddawać torturom) torture.2. (= gnębić, dręczyć) nag, torment.3. (= pozbawiać sił) tire (out), exhaust, fatigue.4. (= denerwować, nużyć) weary, annoy.ipf.1. ( cierpieć) suffer.2. (= tracić siły) lose one's strength, become exhausted, tire.3. (= trudzić się) drudge, work hard ( nad czymś at sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > męczyć
-
9 męczyć
męczyć [mɛnʧ̑ɨʨ̑]I. vtmęczy go kaszel der Husten plagt ihnnie męcz mnie nerv mich nicht! ( fam)II. vr2) ( cierpieć) sich +akk quälen, leiden3) ( trudzić się)
См. также в других словарях:
trudzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać coś z trudem, z dużym nakładem pracy, pracować nad czymś wymagającym sporego wysiłku; mozolić się, męczyć się, biedzić się nad czymś, ślęczeć nad czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trudzić się nad przygotowaniem czegoś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trudzić — ndk VIa, trudzićdzę, trudzićdzisz, trudź, trudzićdził, trudzićdzony książk. «narażać kogoś na trud, fatygę, powodować zmęczenie; zabierać czas swoimi sprawami; męczyć, nużyć, fatygować» Nie chcieć kogoś trudzić. Trudzić kogoś jakąś sprawą.… … Słownik języka polskiego
pocić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, pocić sięcę się, pocić sięci się, poć się {{/stl 8}}– spocić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać pot wskutek gorąca, wysiłku, choroby,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pocić się — ndk VIa, pocić sięcę się, pocić sięcisz się, poć się, pocić sięcił się 1. «wydzielać pot wskutek nadmiernego gorąca, wysiłku, działania środków farmaceutycznych itp.» Pocić się od pracy, od gorąca. Pocić się z emocji, ze strachu. Pocić się w… … Słownik języka polskiego
mozolić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mozolić sięlę się, mozolić sięli się, mozolić sięzól się || mozolić sięzol się {{/stl 8}}{{stl 7}} robić coś z wielkim wysiłkiem, z trudem, bardzo wolno; wysilać się, trudzić się, męczyć się : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mozolić się — ndk VIa, mozolić sięlę się, mozolić sięlisz się, mozolić sięzól się (mozolić sięol się), mozolić sięlił się «robić coś z wielkim trudem, wysiłkiem; trudzić się, wysilać się, męczyć się» Długo się mozolił, zanim otworzył zamek. Mozolić się nad… … Słownik języka polskiego
męczyć się — I – zmęczyć się {{/stl 13}}{{stl 7}} popadać w stan zmęczenia, osłabienia, wyczerpania wskutek wysiłku fizycznego lub psychicznego; opadać z sił : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łatwo męczy się fizyczną pracą. Zmęczył się szybkim biegiem. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znoić się — ndk VIa, znoję się, znoisz się, znój się, znoić sięił się książk. «męczyć się ciężką pracą, ciężko pracować; trudzić się» Znoili się przy żniwach. Znoić się nad tłumaczeniem książki … Słownik języka polskiego
męczyć — ndk VIb, męczyćczę, męczyćczysz, męcz, męczyćczył, męczyćczony 1. «zadawać komuś męki, torturować kogoś, sprawiać cierpienia fizyczne lub moralne, znęcać się nad kimś» Męczyć zwierzęta. 2. «powodować zmęczenie, sprawiać przykrość, wyczerpywać,… … Słownik języka polskiego
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
mocować — ndk IV, mocowaćcuję, mocowaćcujesz, mocowaćcuj, mocowaćował, mocowaćowany «przytwierdzać coś do czegoś; umocowywać, przymocowywać» Mocować kołki w ścianie. Mocować przedmiot w obrabiarce. Hak mocujący. Nakrętka, śruba mocująca. mocować się 1.… … Słownik języka polskiego
